Winterweer

Na de zeer inspannende dag van gisteren ging het 's avonds en vannacht regenen, hard waaien en ook (nat) sneeuwen. Om de mannen die er gisteren een beetje "doorheen zaten" tegemoet te komen en ook het verslechterende weer te omzeilen regelde onze Wim twee wigwams (houten hutten). In de tent slapen bleef echter, vanaf zwemdiploma B,verantwoord en dus voor een enkeling de favoriete slaapplek. Vanochtend bleek het weer verslechterd, natte sneeuw en harde wind. Reveilletijd was niet voor iedereen even duidelijk en een of twee mannen had de dag van gisteren nog niet helemaal verteerd, zodoende werden er voor het eerst ook wat irritaties geuit. Goedzo, dat lucht op. Aangezien er een kortere dagafstand op het programma stond (20 km.)kon er later gestart worden. Twee van ons besloten de dag voor"herstel" te gebruiken en,om in groepsjargon te blijven, wij niet wisten wat we zonder hen aan moesten vangen, besloten we dat toch en graag te proberen, en stapten even later (10.30) acht man onverschrokkken het barre winterweer in. Ondanks de soms harde tegenwind, de temperatuur van plm.2-3 graden celcius, de gestaag vallende sneeuw en de almaar dikker wordende laag pap-,en blubbersneeuw bleef de stemming opperbest. Zoals steeds tot nu toe waren de one-liners, de understatements, de nodige vuilbekkerij en andere ongein niet van de lucht, kortom we zitten vrij ruim in de humor (samen met Riet als ze tenminste weer beter is, dit laatste even voor intimi). Toch is er ook ruimte voor serieuze zaken, waarnaar opvallend makkelijk over geschakeld wordt, is er ruimte en begrip.

Rond de middag, op de helft van de afstand, was er precies op tijd een zeer Schotse stationsrestauratie waar we konden bijtanken en opwarmen. Hier was het dat opnieuw twee mannen het voor de rest van de dag voor gezien hielden, een verstandige beslissing. Met zes dus door voor de middagetappe. Eerst een stuk langs de doorgaande weg omdat het door de blubbersneeuw ploegen in combinatie met het klimmen en dalen zonder al te veel grip net even te lastig werd. Besloten werd om het laatste stuk dan weer de West Highland Trail te volgen, opnieuw off the road dus, wat weer een schitterend stuk natuur betekende. Aan overweldigend natuurschoon lijden we toch al geen gebrek.

Aankomst rond vier uur in de hostel, geen tentjes vandaag. De natte spullen kunnen gedroogd worden, bedje ligt gespreid op ons te wachten en de twee uitstappers van tussen de middag hebben intussen voor weer een warme hap gezorgd. Zo loopt het (ook morgen) weer als een trein. Afgesproken is vanmorgen om de "bevelsvoering" wat centraler en op vaste tijdstippen te verzorgen. Hieraan bleek bij sommigen behoefte om misverstanden te beperken en duidelijker te zijn en dus ook de veiligheid te vergroten. Zo is iedereen weer bij de les. De weersverwachting, op verzoek verzorgd door de man van de hostel, belooft vooralsnog weinig verbetering, maar de stemming is prima en het groepsproces volop in beweging, volgens Wim, dus alles komt goed. Na het eten was er nog een stukje taart om een verjaardag van gisteren te vieren. Voor het zien van een voetbalwedstrijd in een plaatselijke pub bleek weinig belangstelling,voor de wedstrijd althans,voor de pub dan weer wel, maar we blijven in de hostel. Tot morgen!

Roland