Ik cultuur barbaar raak volledig in volvoering

Donderdag 1 april,

Gelukkig het is zo'n dag waarop we allemaal hadden gehoopt sneeuw! Deze dag gaan twee ploegen op stap: de "paranavysealsspetnazcommando's" een armzalig zooitje en het neusje van de zalm dat zich heeft uitgeselecteerd bij eerder gehouden verkiezingen. De laatsten geven natuurlijk voorsprong dus mogen de

commando's als eersten vertrekken. Wij wachten in alle rust op de terugkeer van onze limosine en laten ons 3a4 km op het pad afzetten Het weer is inmiddels bijgedraaid en een lekker zonnetje doet haar best door de stugge nevel heen te dringen.

Wij hebben om uiteen lopende redenen gekozen "DE DEVILSSTAIRS" niet te beklimmen. De vijf mensen waaruit onze groep bestaat zijn voor een deel geblesseerd. De ander voelt zich niet helemaal happy (poezie) en de ander heeft de schrik van de eerste dag dag nog in de benen. De naam van de bestemming voorspelt niet veel goeds.

Wij lopen de route die de eerste groep de dag ervoor heeft gelopen. Toen werden zij verrast door veel sneeuw weinig zicht en niet zichtbare gaten in de weg met alle nare gevolgen. Tijdens het eerste deel van onze trip doen zich geen echt verbazend opvalende dingen voor. Het meest opvallend is de natuur en
het zich aan je voorbij trekkende landschap. Er zijn wat kuitenbijters maar echt heftig is het niet. We besluiten unaniem een pukkel die voor ons ligt en er redelijk onbetrouwbaar uitziet te bestijgen. We krijgen

er geen spijt van. De kleuren groen zijn nauwelijks te tellen. Daar boven een lucht deels lichtblauw afgewisseld met diverse soorten en kleuren wolken, een plaatje!! Ik merk dat ik bijna poetisch word, maar

ik cultuur barbaar raak volledig in volvoering bij het zien van zoveel moois, wat een schitterend land.

We hebben er zin an en lopen met een redelijk tempo door, dan toch nog wat enstige hoogte verschillen. Op de top aangekomen zien we het dorpje wat onze bestemming is. We gaan daar naartoe en Matthijs regelt

een lift naar de plaats waar de auto is achtergelaten. Na korte tijd komt Matthijs in de auto ons ophalen en vertrekken we naar Spean Bridge. Daar treffen we onze ploeggenoten die de andere groep vormden
(De CO's). Zij hebben zich al opgefrist en zijn aan de plaatselijke versnappering gegaan.

Het heeft niets met de dag te maken, maar ik wil even kwijt wat een geweldig stelletje kerels ik heb leren kennen geweldig!!Ook voor deze dag weer bedankt en ik hoop in de toekomst op meer van
dit soort evenementen.

Groet Ger