De dag van de "DEVILSSTAIRS"

Het is donderdag 1 april we staan rond 6 uur op om ons te wassen en te ontbijten in het ozo gezellige hostel.

We gaan vandaag de beklimming doen van de "Devilstairs"het zwaarste punt van de tocht wordt dit wel genoemd.

Na het ontbijt gaan we opnieuw met 2 groepen op pad.

Groep 1 de DIE HARDS gaan vandaag de devilstairs beklimmen.

Groep 2 gaat de route doen die groep 1 de dag ervoor heeft gedaan.

Onze Driver brengt ons naar het beginpunt, daar aangekomen met de groep van paranavysealsspetnazcommando's worden de spullen omgehangen.
Het weer is jahoe zou je het noemen het is van dat weer dat je niet weet wat je aan moet trekken regenjas aan of uit,gebreide onderbroek aan of uit om een verhaal kort te maken lastig dus.
We beginnen aan de vreselijke klim naar de top van de devilstairs, nog geen 300 meter gelopen of ik hoor een klap achter mij, ik kijk achterom en zie een verschrikt gezicht van Erik en ik kijk nog wat lager, ligt daar met zijn gezicht plat in de sneeuw Ronald. Wat geschrokken zie ik dat Ronald na een seconde of 10 weer opstaat gelukkig valt het wel mee, dus kon er toch weer gelachen worden.

We gaan weer verder omhoog en ja hoor het begint te sneeuwen en te waaien, dat hadden we gelukkig nog niet gehad deze week. Dus de regenjassen mochten weer aan,5 minuten later daar was de zon weer hup regenjassen weer uit en dat is zo'n 5 keer gebeurd toen we op weg waren naar de top.

Op de top aangekomen ging de lucht open en hadden we een prachtig uitzicht over de schotse hooglanden en we waren het er allemaal over eens de devilstairs is voor pussies,modulenichten en sissy een zware beproeving. Maar voor ons de afgetrainde adonissen was het een eitje van een cent.

Toen begon de afdaling door het schitterende schotse hoogland we liepen van de ene verbazing naar de andere toe van mooie vergezichten tot en met de mooiste watervallen.

Na zo’n 2 en half uur zagen we onze eindbestemming al.
Toen werd onze hopman gebeld door de driver met een vervelend bericht zijn rechter buitenspiegel was er afgereden door zo’n grote Engelse bus, nou is dat voor de driver niet zo erg hij gebruikt ze toch niet. Maar onze hopman Wim was toch not amused hij dacht eerst dat het nog een 1 april grap was, aangekomen bij het hotel bleek dit niet zo te zijn helaas. Onze driver heeft de huurmaatschappij gebeld en het is allemaal opgelost. Na een bak thee, koffie of warme chocolademelk gingen we bekijken waar we vandaag gingen slapen, dit bleken omgebouwde tuinhuisje te zijn van 1 bij 1 waar je met ze 4 in moet slapen maar we moeten niet zeuren wij paranavysealsspetnazcommando’s zijn wel zwaarder gewend.

Na het douchen kwam de andere groep aan, rond 7 uur zij n we gaan eten in het restaurant van het hotel en daarna is er nog wat gedronken en voetbal gekeken op het grote scherm in de bar.
Het was voor mij een geslaagde dag met hele mooie natuur monumenten.

Grtz Recon Robert