Direct na het verlaten van ons verblijf in Kinlochleven moesten we meteen in de benen voor een behoorlijke klim van enkele kilometers,daarna volde een relatief vlak gedeelte tussen de bergen door.Opeens zagen we een figuur beklemt in een plastic afvoerpijp ,het bleek Robert te zijn maar al snel was duidelijk dat het om een verlate 1 april grap ging dus we gingen weer met vrolijk gemoet door.Hierna volgde een stevige beklimming door een naaldhout bos met een stop op het hoogste punt.
Vanaf hier alleen maar afdalen op een brede nieuwe bedding van stenen tot het bord dat het einde van de West Highland way aangaf.
De meeste leden van de lopers vond deze tocht zeker niet de zwaarste ,ook omdat het een fantastische mooie zonnige dag was met weinig wind en geweldige vergezichten vooral toen we de Ben Nevis in al zijn witte glorie zagen verschijnen.
In Fort William hebben we nog wat gegeten ,gedronken en enkele souveniers gekocht waarna Wim de boel nog wat heeft opgevrolijkt door ieder een speltje met de woorden The West Highland way aan te bieden.
Daarna snel naar het hotel in Spean Bridge waar we gezamenlijk gegeten hebben,waarna enkele mensen plat gingen en de rest er nog een leuke avond van maakte onder het genot van een biertje.
Rudi
Geen opmerkingen:
Een reactie posten